جنگ یک جدول تناسب بود
تا جوابش همیشه این باشد
پدرم ضربدر چهل درصد
حاصلش بخش بر زمین باشد
عده‌ای را ضریب منفی داد
عده‌ای را به هیچ قسمت کرد
تا هر آن کس که سوء نیت داشت
تا ابد زیر ذره‌بین باشد
یک نفر فکر آب و خاک که نه
در پی نان و آب بود از جنگ
خطر جبهه را خرید به جان
تا پس از جنگ خوش‌نشین باشد
یک نفر پشت خاکریز خودی
لشکرش را که در محاصره دید
سر خود را گذاشت روی زمین
تا دعاگوی سرزمین باشد
یک نفر فارغ از معادله‌ها
بی‌خیال تمام مشغله‌ها
روی میدان مین قدم زد تا
ته این سطر نقطه‌چین باشد
در جواب کسی که می‌گوید
پدر از جنگ دست پر برگشت
هر دو تا آستین او خالی‌ست
تا جوابش در آستین باشد
هم‌قطار پدر که عکاس است
گفت در هشت سال جبهه و جنگ
حسرتش ماند بر دلم یک بار
پدرت رو به دوربین باشد
شاعر: محمدحسین_ملکیان
